Stoppen met nadenken via adem-meditatie
Een mens heeft naar schatting zo’n 50.000 gedachten per dag. Dat lijkt veel, en dat is het ook. Het blijkt namelijk dat zo’n 98% van je gedachten volstrekt nutteloos is. Ze leiden niet tot actie, inzicht of een blij gevoel. Dus, je hebt er niks aan. Het overgrote deel van alle gedachten die je vandaag hebt gehad, had je net zo goed niet kunnen hebben.
Toch is de kans groot dat je morgen weer even veel gedachten hebt. En de dag erna. Over tien jaar ook, waarschijnlijk.
Tenzij je vindt dat het mooi is geweest met al dat nadenken.
Als je één van de vele mensen bent die wel eens wat minder getetter in zijn of haar hoofd wil, moe is van het bemoeizuchtige verstand, eens met andere, leukere en nuttigere dingen bezig wil zijn, dan ben je op de goede plek. In drie blogs zal ik proberen uit te leggen hoe je met adem-meditatie anders met gedachten om kunt gaan en uiteindelijk ‘uit je hoofd’ kunt komen. Dat is mogelijk namelijk!
De stem in het hoofd
Er is een tijd geweest in de geschiedenis van de mens dat we er nog weinig last van hadden, dat nadenken. We leefden in de natuur, joegen en verzamelden ons eten bij elkaar en waren vooral bezig met het domweg leven van ons leven. Als er gevaar dreigde, ondernamen we actie. Als een bepaalde woonplek onleefbaar werd, gingen we gewoon weg. Als we ruzie hadden, pakte we onze knuppel erbij, sloegen iemand de grond in, en dat was het. We kropen ons hol in en staarden tevreden naar de sterrenhemel.
Toen kwam opeens de dag dat de mens tegen zichzelf ging praten. Hij zal misschien even omgekeken hebben, opzij en naar boven. De oermens kwam er achter dat er opeens een stem in zijn hoofd zat. Hij vond het geen probleem. Het was wel handig, eigenlijk. Nu kon hij communiceren met anderen. Nu kon hij praten over wat er gebeurt was, en wat er nog ging komen.
De stem werd luider, en hij begon vaker van zich te laten horen. De mens kon nu nog meer communiceren; niet alleen met anderen, maar ook met zichzelf. Hij was de stem zélf, concludeerde de mens op een zeker moment. De innerlijke stem was niet alleen de zijne, hij kon er mee praten. Er kwam interactie tussen hem en zijn stem, tussen zijn gedachten.
En zo werden we slaaf van ons eigen verstand. De mens kon er namelijk niet meer mee stoppen. Elke dag stond hij er mee op, en elke avond ging hij er mee slapen. En dat is helaas nog niet veranderd.
Ons verstand en de sloopkogel
Als er, op een zonnige donderdagochtend bijvoorbeeld, een zwarte sloopkogel op je afkomt terwijl je over straat loopt, schrik je. Je lichaam reageert heftig op datgene wat je ziet en schakelt naar een fight or flight modus. Dat is handig: zo kun je namelijk snel een besluit nemen. Om naar rechts te stappen, bijvoorbeeld, of om niks te doen zodat je kunt ervaren hoe het is om een zwarte sloopkogel tegen je hoofd te krijgen op een zonnige donderdagochtend.
Als je opzij stapt, overleef je het. Toch is het nog niet helemaal voorbij. Als je diezelfde avond op bed ligt zal je de kogel nog wel een paar keer voorbij zien slingeren. En zo beleef je het moment opnieuw – in je hoofd deze keer.
Dat is op zijn zachts gezegd jammer, want je lichaam kent het verschil tussen werkelijkheid en gedachten niet. De adrenaline stroomt weer door je aderen, je spieren trekken samen en je hartslag gaat omhoog, terwijl dit allang niet meer nodig is. Je ligt namelijk veilig in je bed, maar je lichaam en geest lijden wel onder de herbeleving van het avontuur dat je die ochtend hebt meegemaakt.
Stop de film, stop met nadenken
Je verstand maakt zich helaas niet alleen druk om grote gevaren, maar om veel meer dan dat. Om een ruzie die je hebt gehad bijvoorbeeld, of een fout die je hebt gemaakt op je werk. Om datgene wat je eigenlijk had willen zeggen, toen je met je mond vol tanden stond. Of om situaties die nooit gebeurd zijn, maar waar je verstand zich wel mee bezig houdt. Bij ‘normale’, gezonde mensen is naar schatting 70% van alle gedachten negatief. Dat is niet alleen schrikbarend veel; het is ook nog eens fnuikend voor je gezondheid.
Negatieve gedachten roepen altijd negatieve reacties in je lichaam op, en dat is in veel gevallen niet nodig. Om gezonder, vrijer en meer ontspannen te leven kun je daarom maar het beste zorgen dat de film in je hoofd stopt, en de commentator de laan uit stuurt.
Hoe doe je dat? Door bewust te zijn van je reacties. Door het accent van je lichaamsbewustzijn uit je hoofd te halen. En, door los te laten. Via adem-meditatie kun je dit leren. In de volgende twee blogs leg ik je uit hoe je dit kunt doen.
